Halloween
Happy Halloween!
Kumusta kayo?
Kamusta ang lagay ng mga kababayan nating nakikipagbunuan sa siksikan
sa sementeryo upang dalawin ang mga yumaong minamahal sa buhay? Heyyaa! Saludo
ako sa inyo.
Laganap na naman ang mga katatakutan at kung anu-ano pang mga bagay
tungkol sa mga espiritu-engkanto-chukchackchenez na mga yan.
Marami na namang mga party-party na magaganap tapos may mga
pagandahan/patakutan/pamahalan ng mga halloween costumes ang bibida.
Trapik na naman sa NLEX, SLEX, SCTEX, CAVITEX at Edsa dahil sa mga
lumuluwas para bumisita sa mga puntod at mga nagdedecompose na mga katawan.
For sure, isa na namang pagsubok ang pag-ihi sa CR dahil sa mga pisting
palabas sa T.V. dahil puro “Halloween Special” patok na patok ang mga palabras ng
pang todos los santos.
Para gawing makatotohanan ang Ika-una ng Nobyembre at para
maramdaman natin ang kilabot na dulot nito,mayroon akong ipapamahagi na mga kwentong
katatakutan na masasabi kong namukod-tangi sa lahat ng kwentong narinig ko.
Ang mga ito ay bunga ng mga taon ng pakikipagkwentuhan dahil
sa pagkabagot at pakikipag-palitan ng istorya ng mga barber, tsismosang kapitbahay,
kaklase, mga tropa, kapatid at mga DJ sa radio. Isama na rin ang ibang
Halloween special na programa.
Eto na!
***
Isang propesor ang bibiyahe sa LRT pagkatapos niyang
magklase. Pumunta siya sa istasyong malapit sa pinagtatrabahuhang pamantasan.
Karaniwang marami ang naghihintay sa istasyon ng LRT, kaya
naroon siya at naghihintay kasama ng ibang taong gusto ring makauwi nang maaga.
Sa kumpol ng mga taong iyon ay napansin niya ang isang
babae. Wala itong kasama. Sumulyap ito sa kanya. Ibinaling ng propesor ang
paningin sa papalapit na tren.
Dumaan ang tren at nakita niya ang sarili niyang repleksyon
sa salamin ng tren. Anu-ano pa ay gumawi ang paningin niya sa direksyon ng
babae ngunit ‘di niya nakita ang repleksyon nito sa salamin. Nakangiting
tumingin ang babae sa kanya.
Kinabahan ang propesor. Hinayaan na lang niya muna ang
nakita at pumasok na siya, dala na rin ng pagmamadaling umuwi.
Dalawang tao ang pagitan niya sa babaeng nakita niya kanina
lamang.
Lumipas ang mga istasyon at unti-unting nabawasan ang tao sa
loob. Bumaba na rin ang mga taong pumagitna sa kanilang dalawa.
Lalong lumakas ang kabog ng dibdib ng propesor dahil nakatingin sa kanya ang babaeng kanina
pa siya ginagambala.
Lumapit ito sa propesor at sinabing:
“Kamusta ang nadiskubre mo?”
Mahal ni Rosa ang kanyang alagang aso.
Alagang alaga ito sa lahat ng pangangailangan at itinuring niya itong parang tunay na anak. Mag-isa lang si Rosa sa buhay dahil wala nang kamag-anak at nabubuhay lamang siya sa apartment nang mag-isa, ngunit nang dumating si Bantay ay tila ito ang kumumpleto sa pangangailangan niya ng kasama sa bahay.
Tuwing pagsapit ng gabi, lagi niya itong kasama sa pagtulog, at tuwing pag-gising sa umaga, ilalagay niya lang ang kamay niya sa ibaba ng kama ay mararamdaman na niya ang pag-dila ni Bantay sa kanyang mga daliri sa mula sa ilalim.
Isang gabi, nabalitaan ni Rosa sa kapitbahay na, sa kalapit nilang mental hospital, may nakatakas na baliw.
“Rosa, mag-ingat ka ha! Ay naku, nakakatakot na, eh yung baliw daw na yun, may pinatay nang kasamahan niya sa mental. Mahirap na, mag-isa ka lang diyan sa bahay mo.” Sabi ng kapitbahay niya.
“Ano ka ba, nandito naman yung aso ko. Walang mangyayaring
masama sakin, isa pa, naka-lock naman ‘tong pinto ko.” Paninigurado ni Rosa.
Lumipas ang ilang araw at hindi pa rin nahahanap ang nakatakas na baliw.
Hinahayaan na lang ni Rosa ang balita.
Isang gabi, bago matulog ay isinara ni Rosa ang pintuan, nagsipilyo at dumiretso nang matulog. Katabi niyang matulog ang alagang si Bantay.
Kinaumagahan, inilagay niya ang kamay niya sa ilalim ng kama, at sa kanyang inaasahan, naramdaman niya ang pagdila ng kanyang alaga mula sa ibaba ng kama.
Bumaling ang paningin niya sa gawing kanan, malapit sa
pintuan.
Nakita niya ang duguang si Bantay at walang malay itong
nakahandusay sa harap ng pintuang nakabukas..
Patuloy pa rin sa pagdila ang kung anumang bagay na iyon sa
kanyang kamay.
***
Naglalakad si Berto at ang kanyang kaibigang si Pedro sa
gitna ng kakahuyan galing sa pangangaso.
Parehas silang may hawak na itak at
binabaybay nila ang kasukalan ng gubat padiretsong palayan sa gitna ng gabi.
“Berto, naniniwala ka ba sa aswang?” Sabi ni Pedro.
“Naku pre, hindi ano. At kung mayroon man, magpakita sila sa
akin! Baka sila pa matakot sa’kin.” Pagmamayabang ni Berto.
“Pero alam ko dito sa bayan natin, marami daw ditong
gumagalang aswang.” Anas ni Berto.
“Sus, may mga itak naman tayo. Kaya natin ang kung anumang
lalapit sa atin.” Medyo kinakabahang sabi ni Berto.
“Naririnig mo ba yung mga yun?” Pang-aasar ni Pedro.
“Mga ibon lang yon.”
“Hindi kakaiba eh.”
“Ano ba pre, wag ka ngang duwag!”
“Ano ba pre, wag ka ngang duwag!”
“Bilisan na lang nating maglakad.”
Nung nasa palayan na ang dalawa, nakarinig sila na may mga sumusunod
na sa kanilang likuran.
Bumilis ang
paglalakad ni Berto at ikinubli ang takot. Sinundan lamang siya ni Pedro at
tila kinakabahan na rin.
“Pre, totoo ngang may aswang!” Sabi ni Pedro.
“Saan? Baki---!”
Nakaramdam si Berto ng paghambalos sa kanyang likuran.
Lumagapak ang katawan niya sa palayan at duguan, malapit sa pilapil.
Naghihingalo itong tumawag kay Pedro, ngunit parang iba ang nangyari.
Sa likod ni Berto, naroong nakabaon ang itak ni Pedro.
Patuloy siyang nag-iibang anyo at umuungol.
***
Hail Mary
Isang babae ang tumungo sa CR ng pamantasan pagkatapos ng
isang klase. Pagkatapos niyang umihi, pagod itong naghilamos ng mukha sa harap
ng lavatory at tumingin sa salamin.
Pagkatapos niyang punasan ang kanyang mukha at tumingin ulit
sa salamin, napahinto siya sa nakita.
Sa likod niya ay may nakatayong demonyong nakangiti sa
kanya. Nakakatakot ang itsura nito at wala itong ibang ginawa kundi tumawa sa
kanya. Biglang nagbago ang mukha nito at mas lalo pang kinilabutan ang babae.
Upang kahit papaano ay makatakas siya, umupo ang babae at
nagtago sa ibaba ng lababo ng CR at nagdasal ng Hail Mary.
“H--Hail Mary full of Grace, the Lord is with thee. Blessed
are thou among women and blessed is the fruit of thy womb Jesus. Holy Mary
Mother of God, pray for us…”
Nilapitan siya ng demonyo harap harapan sa mukha, habang
ginagaya ang pagdadasal ng babae nang may pang-aasar at paninigaw.
Ilang araw ang makalipas, ang babae ay nabaliw.
**********************
Bukod sa mga marami pang kwentong naalala ko, ito lamang ang
kinaya ng kapangyarihan kong magisip sa kalagitnaan ng gabi. Mahirap na, baka
mamaya may kumalabit na sa likod ko.
Syempre, at the end of the day, dapat malaman natin ang tunay na kahalagahan ng araw na ito.
Syempre, at the end of the day, dapat malaman natin ang tunay na kahalagahan ng araw na ito.
‘Di lang para magpasikat, magpa-partyparty, makagawa lang ng
araw na pahingahan. Isang beses lang sa isang taon ang araw na ito kung saan
natin iaalay sa mga taong sumakabilang bahay--- este sumakabilang buhay na at
tumungo na sa malayong lugar. Para alalahanin at paglamayan ang mga taong
nagbigay ng parte sa ating buhay.
Patungkol sa lahat ng kababalaghan, kung mananampalataya lamang tayo, yung tunay at tapat, madali nating matatakasan ang mga bagay na 'di natin maipaliwanag.
Sa huli, tamang paniniwala lang yan.
Para bumawi, may mga jokes akong NAKITA all over FB na nais
ko ring ipapamahagi. Pagpasensyahan kahit korni.
***
“Bakit maraming malulungkot kapag araw ng UNDAS? Kasi kapag
binaligtad, SADNU?”
***
“Halloween? Diba yun yung tagalog ng Mix?
Halloween mo!”
***
“Anong araw ang maraming bentesingko?
Edi, All Cents day!”
***
Muli, Happy Halloween!
Comments
Post a Comment